Biraz da hobilerimizden bahsedelim istedim. Yaklaşık ortaokul yıllarımdan beri çarpı işi, tığ ve şiş işi biliyorum. O zamanlar çok sevmezdim ama yıllar geçtikçe örmeyi sevdim. Sıkıntılı zamanlarımda terapi oldular. Ama şöyle ki bir dönem sadece sıkıntılı zamanlarımda elime bir şeyler aldığım için örgü=depresyon oldu benim için. Örgü, ip, şiş gördüğüm yerde aklıma hep kötü günler, kötü anılar gelmeye başladı. Bir süre, daha doğrusu uzun bir süre elime şiş, tığ, iğne almadım. Ama bu böyle gitmez dedim ve kafamdaki el işi kavramının kötü kodlamasını değiştirdim. Sevdiklerime hediyeler ördüm, işledim. Pinterestten harika modeller buldum, yapmaya çalıştım. Sonuç; el işi mutluluk verir. Kesin bilgi, yayalım :)
Bunları meşhur Kürkçü Han'dan aldım. Alize Diva'nın bu iplikleri ile bir çok şey örülebiliyor. Ben supla örmeyi düşünüyorum.
Kürkçü Han Eminönü Mahmutpaşa Yokuşu'nda. Avlulu 2 katlı bir han olan Kürkçü Han'da ipçiler (yüncüler)ve çeyizciler var. İstanbul'da örgü örenlerin gözdesi diyebiliriz burası için.
